Uitvaartbegeleiding: gewoon bijzonder
De telefoon gaat. Ik kan nog net een hap van mijn ontbijt wegwerken voordat ik opneem. ‘Wens Uitvaartbegeleiding met Jacqueline’. Het is even stil aan de andere kant van de lijn. ‘Ja’, klinkt het onzeker ‘met mevrouw Mulder. Mijn man is vanmorgen vroeg overleden.’ Ik hoor een onderdrukte snik en er valt een stilte. ‘Mevrouw Mulder wat verdrietig, gecondoleerd met het overlijden van uw man’, antwoord ik. ‘Nou het zit zo’, herpakt mevrouw zich, ‘de huisarts is geweest en heeft mij papieren gegeven en verder weet ik niet wat ik allemaal moet regelen en het vliegt me aan. Mijn zoon zei dat ik u moest bellen en dat u kunt helpen met de uitvaart en alles.’ ‘Dat klopt helemaal mevrouw, wat fijn dat u belt. Ik kan gelijk naar u toekomen. Dan kunnen we kennismaken en samen een mooi afscheid regelen voor uw man.’ Mevrouw geeft het adres, ik pak mijn spullen en stap in de auto. Het is een klein half uurtje rijden dus mijn broodje eet ik onderweg op.
Tijdens het rijden denk ik terug aan de verschillende uitvaarten die ik al heb mogen regelen. Iedere familie, iedere overledene en iedere situatie is anders en dus ook speciaal. Bijzonder zeg maar. En ik vind het belangrijk dat dat naar voren komt tijdens de uitvaart. Maar ook in het traject vóór de uitvaart, want aandacht voor de familie en de overledene begint al bij het eerste telefoontje.
Ieder mens heeft een eigen kenmerk, een aparte hobby of uitgesproken karaktertrek. Het is juist dat wat hem of haar zo bijzonder maakt en waardoor hij of zij nog jarenlang door dierbaren wordt herinnerd. Het afscheid kan een waardevolle herinnering zijn voor de dierbaren die met hun verdriet achterblijven. Ik denk terug aan de uitvaart waarbij we de kist op de aanhanger van de trekker naar de aula hebben gereden, aan die condoleance in het stamcafé en de uitvaart in de prachtige tuin van een overleden mevrouw. Alles kan geregeld worden met de overleden persoon en familie in de hoofdrol. Het maakt het afscheid niet minder verdrietig, maar wel waardig en gewoon bijzonder.
De telefoon gaat als ik halverwege ben: ‘Ja met mevrouw Mulder nog even. Ik was vergeten te vragen of het ook uitmaakt bij welke uitvaartverzekering wij zijn? Sorry dat ik dat niet eerder heb gevraagd. Mijn zoon zegt dat het niet uitmaakt maar ik zou het vervelend vinden als u voor niets komt.’ Ik stel mevrouw gerust. ‘Ik kan u begeleiden ongeacht welke uitvaartverzekering u heeft. Dat is geen enkel probleem.’ En ik voel de opluchting aan de andere kant van de lijn.
Er komt in korte tijd veel op iemand af als een dierbare overlijd en daarom is persoonlijke aandacht juist zó belangrijk. Een afscheid kun je maar één keer doen, dus dat doen we goed. ‘Ja Jacqueline, denk ik bij mezelf, dat heb je goed bedacht’ en ik glimlach om mijn eigen gedachten. Als ik even later bij mevrouw Mulder op de stoep sta gaat de deur al open voordat ik aangebeld heb. ‘Ik ben blij dat u er bent. Er moet zoveel gedaan worden en ik weet niet waar we moeten beginnen,’ begint mevrouw gelijk. ‘Fijn dat u mij gebeld heeft mevrouw Mulder, we gaan er samen een mooi afscheid van maken. Nogmaals gecondoleerd met uw verlies. Zullen we eerst een kopje koffie drinken en dan kunt u mij ondertussen het verhaal van uw man vertellen. Dan leren we elkaar een beetje kennen en dan gaan we daarna bekijken wat er allemaal geregeld moet worden.’ Mevrouw Mulder is zichtbaar geëmotioneerd. ‘Gelukkig zegt ze. Ik heb de hele ochtend nog niet kunnen zitten een kopje koffie kan ik wel gebruiken.’
Ik stap naar binnen en denk bij mezelf: ‘Ik ben blij dat ik hier ben!’
